Diagnoza i Terapia Pedagogiczna
Czym jest terapia pedagogiczna?
Najprościej ujmując, jest to długofalową pomoc i wsparcie dla tych dzieci, które nie radzą sobie z kompetencjami szkolnymi typu: czytanie, pisanie, przyswajanie wiedzy, wypowiedzi pisemne i ustne, skupienie uwagi itp. Odpowiednio przeprowadzona terapia pozwala dziecku „dogonić” rówieśników, co korzystnie wpływa również na jego samoocenę, wiarę we własne możliwości oraz motywację do nauki.
Dla kogo przeznaczona jest Terapia Pedagogiczna?
Tak naprawdę z tego rodzaju terapii może skorzystać zarówno dziecko kilkuletnie, jak i nastolatek, ponieważ zajęcia te zawsze mają duży sens i przynoszą pozytywne efekty w przypadku dzieci, u których można zaobserwować:
- wszelkiego rodzaju zaburzenia mowy – opóźnienie, seplenienie, czy jąkanie,
- niedosłuch,
- problemy ze wzrokiem,
- trudności w zrozumieniu zasad matematyki, w tym operowanie liczbami,
- kłopoty z pisaniem – niewyraźne lub koślawe pismo, „połykanie” liter itp.,
- problemy z czytaniem – trudności w odczytaniu lub zrozumieniu czytanego tekstu,
- agresja,
- wycofanie społeczne lub trudności w nawiązywaniu relacji,
- tendencja do rozpraszania się i brak umiejętności skupienia uwagi,
- obniżony poziom inteligencji.
Terapia ta również sprawdza się w przypadku dzieci cierpiących na zespół Aspergera czy autyzm oraz u tych, u których widoczne są negatywne konsekwencje różnego typu wad wrodzonych.
Jak przebiega Terapia Pedagogiczna?
Terapia Pedagogiczna jest procesem bardzo indywidualnym i w każdym przypadku przebiega inaczej, jednak można znaleźć pewne punkty wspólne:
- Diagnoza – sprecyzowanie problemów oraz ustalenie ich przyczyn.
- Cel – określenie, do czego dążymy w terapii.
- Dobór najlepszych dla danego dziecka metod wsparcia.
- Spotkania terapeutyczne.
- Wsparcie dla rodziców, co obejmuje zarówno odpowiedzi na wszelkie pytania, jak również wyjaśnienia, w jaki sposób mogą wspierać swoje dziecko, aby mu pomóc.
Kiedy zgłosić się do terapeuty?
Najlepiej od razu po zauważeniu pierwszych niepokojących objawów u dziecka. Im szybciej udzielimy dziecku odpowiedniego wsparcia, tym mamy większą szansę na uniknięcie negatywnych konsekwencji opóźnienia rozwojowego, do których należą: niechęć do nauki, obniżenie samooceny i trudności w nawiązywaniu pozytywnych relacji z rówieśnikami.